27 Mayıs Darbesinin ardından, Ordudan, mevcut subayların yarısından fazlası olan, 235 general ve 4171 subay emekliye sevk edildi. Buna gerekçe olarak subayların gençleştirilmesi, rütbe enflasyonunun önlenmesi, kadro fazlalığının giderilmesi ve orduda rütbe sıralamasının yeniden kurulması gösterildi.
Emekliye sevkedilen subaylar kısa sürede örgütlenerek orduya geri dönmek için Emekli İnkılap Subayları adında bir dernek kurdular ve bu çerçevede faaliyette bulundular. Ancak bu dernek Eylül 1961 tarihinde askeri yönetim tarafından kapatıldı.
Kitlesel biçimde emekliye ayrılacak subayların mağdur olmasını önlemek amacıyla da, emekli olacak subaylara muvazzaflık aylıklarının eskiden olduğu gibi yüzde ellisi değil, yüzde yetmişi oranında emekli aylığı bağlanacaktı.
Yeni uygulamanın doğuracağı mali yükü karşılamak için 25 Temmuz'da ivedilikle Ankara'ya davet edilen NATO başkomutanı General Norstad, ABD'nin bu konuda 12 milyon dolarlık yardım yapacağına ilişkin güvence verdi.
Bu tasfiyelerin gerçekte nedeni; NATO kontrolünde olan Milli Birlik Komitesine tam olarak bağlı bir Ordu tesis etmekti. Diğer bir taraftan da, Atatürk'ün sağlığında görevde olan tüm kadrolar emekli edilmiş oldu.
Daha sonra Adalet Partisi hükümetleri döneminde çıkartılan bir yasayla emekli inkılap subaylarının, emsalleri muvazzaf subayların rütbelerine intibakları yapıldı ve özlük haklarından doğan alacakları kendilerine ödendi.